[Series] Magkababata 5: Ang Pagtatagpo

'Ilang taon na ba?' tinanong ni Arthur ang sarili habang mabilis na tinahak ang hallway papuntang conference roo. Hingal pa ng nakarating si Arthur sa conference room, inayos ang sarili at ang damit nito. Pinihit ang doorknob at kabadong binuksan ang pintuan ng kwarto na may ngiti sa labi nito. 'It doesn't matter anymore, ang mahalaga ay nandito na s'ya.'

Nawala ang ngiti sa labi ni Arthur nang matagpuan n'yang walang katao-tao sa conference room. Napuno ng galit si Arthur at malakas na isinara ang pintuan. Sa isip n'ya ay nilinlang lamang s'ya ng kanyang sekretarya at nagmadaling nagtungo pabalik sa kanyang opisina. Sa galit nito ay hind niya namalayan ang nakasaluboong at nabangga n'ya ito. Hindi na nag-atubili si Arthur na imbis na magsorry ay sandaling tiningnan lang ito at dumiridiret patungo sa papupuntahan.

"Akala ko ba may naghihintay sa akin sa conference room?" pasigaw na sinabi ni Arthur, narinig ito ng mga tao na nasa loob ng opisina at tinignan ang galit na amo. "Sa susunod na gawin mo yun ay wala ka nang trabaho."

"Pero sir..." tinangkang magpaliwanag ng sekretarya sa amo nito ngunit walang nagawa.

"Walang pero pero, ayusin mo yang trabaho mo kung ayaw mong mawalan." galit nitong sinabi. Tinignan ni Arthur ang mga empleyado nito, "O anong tini-tingin tingin nyo? Balik sa trabaho." Pumasok ito ng opisina at malakas na isinara ang pinto.

Umupo sa silya ng kanayang opisina si Arthur at di naglaon ay napaghimay-himay nitong mali ang kanyang ginawa sa kanyang sekretarya. Kinuha nito ang telepono at nagdial.

"Pasensya ka na Salve nabulyawan kita." patawad nito, "h'wag mo nang isipin yung mga nasabi ko kanina, nabigla lang ako."

"Naiintindihan ko po boss." sinabi ni Salve mula sa kabilang linya,"S'ya nga po pala. Hinahanap po kayo ni Sir Jake, nandito s'ya sa table ko hinahanap po kayo. Nagkasalisihan siguro kayo kasi nagpunta daw po sya ng restroom kaya di kayo nagpang-abot."

"Ha?" Bumilis ang kabog ng kanyang dibdib mula sa narinig at tangin iyon lang ang kanayang nasabi.

"Should I let him enter your office boss or should I resched him na lang?" tanong ng sekretarya.

"NO! No let him in." utos ni Jake.

Inayos ulit nito ang damit at kurbata, nagsuklay ng buhok at tiningnan ang sarili sa salamin. "Okey na 'to." sabi nito sa sarili. Sa unti-unting pagbukas ng pinto ay s'ya namang pagbilis ng pintig ng kanyang dibdib.

Tumambad sa kanyang harapan si Salve na binuksan ang pintuan para sa bisita. Namukhaan kaagad ni Arthur ang kasama ni Salve, iyon ang taong nakabangga niya kanina mula sa conference room. Hindi n'ya nakilala ang kababata dahil sa galit.

"I'm afraid we've met?" sabi ni Jake na napakalayo mula sa bubwit na kaibigang kilalani Arthur noon. Tumangkad ng tuluyan si Jake at at lumapad ang mga balikat nito katamtaman lang ang laki ng katawan pero nang tinignan ni Arthur ng mabuti ang ngiti  nito ay naalala n'ya ang ngiti na hindi maipagkakailang si Jake. "I was about to meet you a while back but I bet you never recognized me."

"Jake? Ikaw na ba yan?" gulat na tanong ni Arthur.

"Who else?" inabot nito ang kamay sa sekretaya at kinamayan naman ito ni Salve, "Thank you very much miss beautiful."

May kung anong karinyo sa sekretarya at bigla na lamang namula ang mga pisngi  nito habang si Arthur naman ay nag-init sa kanyang nakita. "Salve, pwede mo na kaming iwan marami ka pang gagawin."

"Ummm... Yes boss."  ibinaba nito ang ulo at umalis sa opisina si Salve.

"Long time no see." panimulani Jake, inabot nito ang kamay sa kababata at kinamayan rin ito. Sa paglapat ng kamay ni Arthur kay Jake ay may kung anong kuryenteng naramdamang dumaloy sa buong katawan n'ya. "Kumusta na?"

"Hahahaha. Mabuti naman at marunong ka pang magtagalog." tawang bati ni Arthur, "Okey naman, I'm now managing our family's business kaya medyo busy, ikaw?"

"Me? Ganon din. Can I sit down?" turo nito sa recliner na nasa harap ng mesa ni Arthur.

"Oh sorry, sure. Sure, please sit down." may kung anong pakiramdam si Arthur at nagpanic mode ito, kinuha ang telepono at nagtanong "Can I offer you something? Coffee? Juice?"

"Nah, h'wag na, Im fine." tanggi ni Jake. At muli ay nagpang-abot ang magkababata. Ilang oras din ang itinagal ng kanilang usapan. Nagkwento ang dalawa ng mga pangyayari mula ng mawalan sila ng kumunikasyon. Hindi nagpaistorbo si Arthur at ibinilin sa sekretarya na ikansela ang lahat ng apointments nito para sa araw na iyon.

Mag-aalas dose na, lunch time, ng biglang may kumatok sa pintuan ng opisina ni Arthur. Bumukas ito at pumasok sa eksena si Eugene na naabutang masayang nagkukwentuhan ang dalawa.

"Oh sorry, nakakaistorbo ba ako?" hirit ng nobyo ni Arthur.

"Eugene what are you doing here?" tanong ni Arthur, sumenyas ito sa nobyo. "What do you want?"

"Ummm. Wala naman, SIR." wika nito, "I had Salve go on lunch na. Hindi pa po ba kayo magluLUNCH, SIR?" Routine na ng magnobyo ang maglunch ng sabay sa katabing fastfood chain pero mukhang mababali ito ngayong araw na to.

"Ay, sya nga pala. Eugene this is my long lost buddy, Jake." pakilala ni Arthur, "Jake, this is Eugene one of the employees here and also one of my college friends."

Nagkamay ang dalawang lalake sa buhay ni Arthur. Halata ang inis sa panig ni Eugene na napahigpit nito ang pagkamay sa kababata ni Arthur.

"Ouch." napasigaw sa sakit si Jake.

"Sorry, napahigpit yata ang kamay ko, pasensya na." paliwanag ni Eugene.

"It's okey man. You work out?" tanong ni Jake. "We're about to leave noe, see, wer're going out for lunch, you want to come Eugene?"

"No but thanks I already had mine na." tanggi ni Eugene.

"Let's go dude." sumenyas ito kay Arthur na paalis na sila.

Wala nang nagawa si Arthur at sumunod na lamang ito sa kababata. Habang pababa ng elevator ay nagtext ito kay Eugene.

"So sorry, I'll make it up to you late promise." Alam nitong nagalit ang nobyo ng makita silang dalawang nag-uusap.

">:(" reply naman ni Eugene. Sa isip ni Eugene ay alam nitong walang papantay kay Jake sa puso ni Arthur. Mahal n'ya si Arthur kaya ganoon na lamang ang pag-aalala nito para sa relasyon nila. Ginagawa n'ya ang lahat upang mapunan ang hindi maibigay ng kababata ngunit sa tinagal-tagal nilang magkasama ay ramdam nitong hanggang ngayon ay hindi pa nito napantayan ang katayuan ni Jake sa puso ni Arthur.

Itutuloy...