[Series] Bakasyon ni Kenneth 1

Summer noon ng maisipan ni Kenneth na magbakasyon sa probinsya. Sinabi niya ito sa kanyang mga magulang at ikinatuwa naman nila ito. Palibhasa ay bihira kung humingi ito sa kanila kaya agad nilang pinayagan ito sa kanyang hiling. Negosyo ng pamilya ni Kenneth ang pagawa ng mga wooden furnitures. Sa isang maliit na bayan sa probinsya ng Quezon ay may family friend sila na may pagawaan ng mga upuan, pintuan, cabinet at mesang yari sa kahoy. Makikituloy siya sa bahay ng Kanyang Tito Mike na malapit na kaibigan at kasosyo ng kanyang ama sa Negosyo, doon naisipan ng parents ni Kenneth na pagbakasyunin siya.

First time na lumabas ni Kenneth ng Maynila kaya talagang excited ito. Ihinatid siya ng kanyang ama sa kanyang tutuluyang pamilya. Tanghali ng makarating sila sa kanilang destinasyon, isang di kalakihang bahay sa isang liblib na pook. May workshop ito sa harap kung saan may mga karpenterong nagtatrabaho. Bale inaangkat ng ama ni Kenneth ang mga gawang furniture dito at binebenta ito sa Maynila

Pagbaba nila ng sinasakyang jeep ay agad na sinalubong sila ng kanyang Tito Mike. Makailang beses na rin na nakita ni Kenneth ito dahil kapag nasa Maynila ang kanyang Tito Mike ay kina Kenneth ito tumutuloy. Wala siyang asawa pero may anak ito sa pagkabinata, si Bobet.

"Maligayang pagdating Anton(tatay ni Kenneth), Kenneth!" bati ni Mike, senenyasan ni Mike ang kanyang mga tauhan na ibaba ang mga gamit nila Kenneth para ipasok sa bahay nila. "Malamang na napagod kayo sa byahe, ang mga tauhan ko na ang bahala sa mga dala nyo."

"Salamat Mike, may makakain ba dyan?" tanong ng kanyang ama.

"Oo naman sadyang nagpahanda ako dahil darating kayo." lumingon kay Kenneth ang tingin ni Mike "Kumusta naman ang byahe dito samin? Nalamog ka ba?"

"Oo nga po e, sobrang nakakahilo!" sagot ni Kenneth, "ang daming lubak sa daan, muntik na nga akong sumuka e."

"Mukhang nagenjoy ka naman pala" biro ni Mike "Tara pumasok na tayo sa loob para makapagtanghalian"

At pinatuloy ni Mike sa kanilang tahanan ang mag-ama. Bago pa man tuluyang makarating sa loob ng bahay ay napansin ni Kenneth ang isang lalakeng naglililok ng desenyong bulaklak at Fleur-de-lis sa isang upuan. Wala itong kasuotang pantaas at pawisan. May kung anong kuryenteng bumalot sa buong katawan ni Kenneth.

Hindi mapigilang humanga ni Kenneth sa lalakeng ito. Ang lalakeng ito na kay pungay ng mga mata. Pantay ang tone ng balat nitong kayumanggi na parang kumikislap ng dahil sa pawis nito. Ang hugis at hubog naman ng katawan nito ay katamtaman lamang hindi nakakaumay sa mata. Tumingin ito sa kaya at ngumiti. Madaling inilihis nya ang kanyang tingin at humabol sa kanyang ama at Tito Mike papasok ng bahay. Hindi maipaliwanag ni Kenneth ang kanyang naramdamang paghanga sa kakisigang taglay ng lalakeng iyon. Bago ito para sa kanya. Sa murang edad ni Kenneth ay kailanman hindi siya nagkaroon ng ganitong pakiramdam.

Nakaupo na sa hapag kainan ang kanyan ama at Tito Mike. Sinigang ang ulam at may panghimagas na pakwan. Umupo siya sa bakanteng upuan na nasa tapat ng kanyang ama at sa kaliwa niya naman ay nakaupo ang kanyang Tito Mike.

"Hindi ba sasabay sa tanghalian ang anak mo?" Sambat ng ama ni Kenneth.

"Susunod na sa atin iyon, baka may tinatapos lang." sagot ni Mike.

"Magkasing-edad lang pala sila nitong si Kenneth." Wika ng kanyang ama, Muling nakita ni Kenneth ang lalakeng naglililok na nakasuot na ng putting fitted na sando. Sumabay ito sa kanilang tanghalian. "O yan na pala si Bobet e."

Nanlaki ang mga mata ni Kenneth ng makita niya ito. Lalong bumilis ang pagtibok ng kanyang puso ng tumabi ito ng pag-upo sa kanya sa hapag kainan.

"Kenneth, si Bobet pala." Pakilala ni Mike kay Kenneth. "Gwapo ‘di ba? Mana sa Tatay. Ha ha"

“Hi!” Humarap ito sa kanya at inialok an kamay nito para makipag-kamay. “Sabi ni Tito Anton ay dito ka magbabakasyon sa amin. H’wag kang mag-alala mag-eenjoy ka dito sa probinsya kahit simple lang ang pamumuhay dito.”

"Ah, eh, okey!" walang nagawa si Kenneth kung hindi ay ngumiti na lamang at sinalubong ang naghihintay na palad ni Bobet. Nasapo niya ang magaspang na palad ni Bobet kahit ganoon ay may kung anong init ito na kanyang nagustuhan.

Pagkatapos mananghalian ay nagpahinga na ang mag-ama. Sinamahan sila ni Bobet patungo sa kanyang kwarto kung saan sila magpapahinga. Hindi ganoon kalaki ang bahay ng mag-ama at dalawa lang ang kwarto nito. Habang pansamantalang sa sala muna matutulog itong si Bobet. Kinabukasan din ay umalis na ang ama ni Kenneth pabalik ng Maynila.

Inaya ni Kenneth na magshare na lamang sila sa kwarto ni Bobet tutal sa kanya naman ang kwarto. Nahihiya kasi ito sa kalagayan ni Bobet na sa sala ito natutulog. Pumayag naman si Bobet dito. Sa malambot na kama ni Bobet si Kenneth at sa sahig naman ang isa.

Agad na naging malapit si Kenneth sa mag-ama lalo na kay Bobet. Mabait ito sa kanilang mga trabahante at madaling pakisamahan. Paminsanan, kapag walang ginagawang trabaho ay ipinapasyal ni Bobet itong si Kenneth sa kanilang bayan. Doon nalaman ni Kenneth na may nobya itong si Bobet na kanyang ikinalungkot. Subalit hindi ito nakaapekto sa nararamdaman ni Kenneth. Kinimkim na niya lamang sa sarili at naging matibay ang kanilang pagkakaibigan.

Isang araw ay naabutan nilang nag-iinuman ang mga trabahante nila Bobet matapos silang mamasyal kasama ng nobya ni Bobet na si Ara. Araw iyon ng sahod kaya para itong maliit na celebrasyon para sa kanilang mga trabahante.

“Obet, ‘li kayo! Shot muna kayo.” Alok ni Mang Romeo.

“Salamat Mang Romy.” Tinanggap nito ang alok na gin ni Mang Romeo. Ininom ito ng isang lagukan.

“Paano yang mga kasama mo?” Agad na nirefill ni Mang Romeo ang baso ng gin at nagsama ng chaser. Inalok nito si Ara “Ikaw miss?”

“Sige po. Salamat.” Ganoon din ang ginawa nitong si Ara. Walang anuman ay ininum nito ang inalok na inumin sa kanya.

Nagtagay pa ng isang shot si Mang Romeo at sabay alok nit okay Kenneth. Wala pan karanasan sa pag-inom ng alak si Kenneth pero dahil nauna nang uminom ang kanyang mga kasama ay nahihiya itong tanggihan ang alok ni Mang Romeo.  

At nakiupo na ang tatlo sa inuman ng mga trabahante. Palibhasa ay hindi sanay sa inuman si Kenneth kaya una itong nahilo.

“Bobet ayoko na.” Bulong nito sa kaibigan. “Nahihilo na ako. Akyat na ako sa kwarto kayo na ang bahala diyan.”

“Sige.” Mamula-mula na ang pingi ni Bobet ng mapansin ito ni Kenneth.

“Maraming salamat po sa inyo pero ‘di ko na kaya. Pass na ako.” Tumayo si Kenneth pero ‘di nito natansya ang kapangyarihan ng alak sa kanya at nawala ang kanyan balanse. Napasandal it kay Bobet. “Ahahaha! Tignan n’yo lasing na talaga ako.”

“Kailangan mo ng tulong?” inalalayan ni Bobet ang kaibigan.

“Salamat.” Dahil sa kundisyon ni Kenneth ay inalalayan na lamang ni Bobet ito patungo sa kanilang kwarto.

“O ayan. Magpahinga ka na lamang d’yan.” Para nang lantang gulay si Kenneth ng inihiga ito ni Bobet sa kama. 

“Salamat Bobet! Mahal talaga kita.” Bigla na lamang itong lumabas sa bibig ni Kenneth.

“Lasing ka na nga. Kung ano-ano na yang pinagsasabi mo. Ha ha” tumawa na lamang si Bobet. “Sige balik na ako sa kanila.” At iniwan na ni Bobet si Kenneth sa kanilang kwarto para bumalik sa inuman.

“Kung alam mo lang Bobet. Kung alam mo lang…” sa isang mahinang boses ay sinabi ni Kenneth ito pagkasarado ng pintuan.

Lango man ng alak ang katawan ni Kenneth ay gising naman ang diwa nito. Sa kung anong kadahilanan ay hindi nito makuhang makatulog. Inisip nito ang kaibigang si Bobet. Napangiti ito at sinabi sa sarili. “Maaangkin kaya kita?”

Ilang sandali pa ay bumukas muli ang pintuan ng kwarto. Madilim na sa bahay noon pawang ilaw ng buwan na nanggagaling sa bintana ang nagsilbing tanglaw kay Kenneth para makita kung sino itong pumasok. Ang magkasintahan, sina Bobet at Ara. Isang mainit na halik ang pinagsaluhan ng dalawa at hindi alintana ang kanyang presensya.

“Bobet, sigurado ka bang okey lang na gawin natin ito dito?” tanong ni Ara habang pababa ang halik nitong si Bobet sa kanyang leeg.

"Oo, shhh!" Sandaling tinigilan ni Bobet ang paghalik kay Ara. “Mantika kung matulog ‘yang si Kenneth. Kahit nga magbasag ka ng pinggan e di yan magigising. Lalo pa ngayon na lasing siya.”

"Sigurduhin mo munang tulog." Huling hirit ni Ara.

Dahil sa pakiusap ng nobya ay lumapit si Bobet kay Kenneth at sinubukan itong gisingin sa pamamagitan ng pag-alog nito. Pero hindi gumalaw si Kenneth at nagpanggap na lamang  na natutulog. Sumenyas si Bobet na siguradong tulog si Kenneth at sinimulan na ni Ara ang pagtanggal sa natitirang saplot nito sa katawan.

Inilapit ni Bobet kay Kenneth ang mukha nito at bumulong; "Alam kong gising ka pa Ken. Sige lang ipagpatuloy mo lang ‘yan. Panoorin mo lang kami ni Ara kung paano kami magsex at siguradong mag-eenjoy ka.”

"Bet, ano yang ginagawa mo?" Inip na sinabi ni Ara. Halata sa boses nito ang pagkauhaw sa laman ni Bobet. “Dalian mo at kanina pa ako basang-basa.”

Hindi nagsayang ng panahon si Bobet. Agad nitong sinubasob ang malulusog na suso ni Ara. Rinig na rinig ni Kenneth mula sa kanyang kinahihigaan ang pagsipsip ni Bobet sa mga utong ni Ara.

Hindi na napigilan ni Kenneth at ibinuka nito ang kanyang mga mata. Wala na ring saplot sa katawan itong si Bobet at dahil sa liwanag ng buwan ay naaninag nito ang nakatayo at wari’y nagagalit na ari ni Bobet.

Muling nagsabong ang mga labi nina Ara at Bobet habang kung saan saan nakakaabot ang kanilang mga kamay. Naabot ni ara an naghuhumindik na ari ni Bobet. Malumanay niya itong nilaro ng pataas at pababa habang panay ang paglapirot ni Bobet sa kanyang utong.

‘Di naglaon ay isinandal ni Bobet ang katawan ni Ara sa pader. Inangat ng braso nito ang kaliwang paa ni Ara at tinungo ng kanyang ulo ang pagitan ng mga binti ng dalaga.

“Unnnnnnnnggggghhhh” isang mahinang ungol ang pinakawalan ng dalaga. Panay ang sabunot nito sa buhok ng nobyo. Sarap na sarap ito sa kung ano mang milagro ang ginagawa ng bibig ni Bobet sa kanyang pagkababae.

Sa isang dako naman ay nagsimula nang mag-init ang katawan ni Kenneth dahil sa kanyang nasasaksihan. Pilit nya mang ibsan ito ay lubhang imposible. Kapag ginawa niya ito ay maalarma itong si babae. Kaya ay minabuti na lamang niyang obserbahan ang pagniniig ng dalawa.

Damang dama ni Kenneth ang pagkasabik ng magkatipan sa isa’t-isa. Sa bawat indayog ng kanilang katawan sa tugtog ng musikang tanging sila lamang ang nakakarinig. Ang musika ng magsing-irog sa tahimik na gabi. Bawat haling-hing at bawat ungol ito’y lalong nagpapainit kay Kenneth. Matapos ang isang matinding pagsisiping ay agad na nagbihis ang dalawa. Tinulungan ni Bobet ang nobya sa pag-aayos sa sarili. Talagang napakagentleman. Nang ayos na ang lahat ay lumabas muli ang dalawa ng kwarto. Dahan-dahan ang pagsara ng pinto para wala itong maistorbo.

Walang sinayang na sandali si Kenneth. Nagmadali itong abutin ang kanyan ari upang magparaos. Pagkapa nito sa kanyang suot na panloob ay napansin nitong mamasamasa na ang ulo ng kanyang ari, basa ng pre-cum. Ipinikit nito ang kanyang mga mata at inisip ang kani-kanina lamang ay nasaksihan ng kanyang mga mata. Nakatuon ang atentsyon nito ay Bobet, ang mga marahan na pag-indayog ng balakang nito sa katawan ng kanyang nobya, inisip niya ito ng mabuti. At ‘di nagtagal ay nagpalabas na ng napakaraming katas ng makamundong pagnanasa si Kenneth.

Muling nagbukas ang pintuan subalit ngayon ay s Bobet na lamang ang pumasok. Itinago nito ang katas na sumaboy sa kanyang tiyan at nagtalukbong ng kumot.

"Kenneth! Huy!" mahinang pagtawag ni Bobet kay Kenneth. Lumapit ito at umopo sa kamang kanyang kinahihigaan "Ano? Okey ba?"

Humarap it kay Bobet ngunit nanatili itong nakahiga’t nakatalukbong ng kumot ang katawan. "Lokong to, ano ba ang pumasok sa isip mo?"

"Hehe! Pasensya na matagal ko nang gustong gawin iyon" patawang sabi ni Bobet. "Naeexcite kasi ako kapag alam kong may nanunuod sa akin kapag nakikipagsex."

"Ano?" Nagulat si Kenneth sa narinig nya.

"Secreto lang natin to ah." pakiusap ni Bobet.

"Okey." sa totoo lang ay medyo gulat pa si Kenneth pero sumang-ayon parin siya sa pakiusap ni Bobet.

"Tsaka mukhang nag-enjoy ka ata sa panonood sa amin ah." sabi ni Bobet. "Ano succeess ba?"

"Oo, ang galing ninyong dalawa ng girlfriend mo."

"Ano, gusto mo ba syang matikman?"

"Wag, nakakahiya naman sa iyo."

"Ano ka ba okey lang yun. Gusto mo pagtulungan pa natin e. Ako ang bahala."

"Well..."

"Ah basta, sa susunod teteympo ako na libog na libog yun na hihilingin nya na isama ka sa pagsesex namin."

"Ikaw ang bahala."

Hindi alam ni Bobet na sa buong pagkakataon ng pagniniig nilang magnobyo ay sa kanya nakatuon ang pansin ni Kenneth. Hindi na makapaghintay sa mga susunod na mangyayari si Kenneth. Nag-usap sila ng buong magdamag. Bago pa nila mapansin ay tumilaok na ang manok, mag-uumaga na pala.

Itutuloy.