Dying Stranger

Iyon ang paborito kong quote galing kay Spongebob Squarepants. Yes I am ready... ... ready to forget and to leave it all behind. I have decided after a long time of making myself feel and look stupid. It was by far the lowest part of my life but I think I'm already over it. Tama na ang pagpapakagago at pagpapakatanga para sa taong hindi naman karapat-dapat. Salamat sa mga nag-inpire sa akin at sa mga taong pinadama sa akin na I am significant and I thank them so much for that. Hahayaan ko na si Toni sa buhay n'ya. I realized na mas mahal ko parin ang ate n'ya. Do not fret guys I would still be posting on this blog to keep you happy. As usual this feb hindi nga lang palagian ang pag uupdate pero promise ko maguupdate ako! Eto muna alay ko sa inyo sana kahit di n'yo maintindihan e magustuhan n'yo... Oo, nakikinig ako ng kpop. Lol!

Ilang buwan na rin ang aking pagstay dito sa pinagtatrabahuan ko. Bawat sandaling nagdaan ay marami akong nasilayan na hindi ko inaakala. Mabuti na lamang at hindi nila alam na alam ko ang kanilang mga ginagawa. Nagpatuloy ang mga pangyayari na kahit hindi ko inaasahan ay nahuhuli ko sila sa akto ng kamunduhan. Pero minsan naisip ko kung ano ang pakiramdam ng ganoon. Hindi ko naman hinangad na makaniig ang mga kasama ko dito sa bahay pero nagiging curious lang ako sa ganoong experience. December noon at malamig ang panahon. Sa lamig ay hindi ko mapigilang magkumot sa aking pagtulog. Dahil na rin siguro sa lamig ay hindi nakayanan ng katawan ko at bumigay ito sa karamdaman. Binigyan ako ng isang linggong pahinga ng aking amo at bawal muna ako sa aking kusinang pinaggagawa ng sago't gulaman dahil na rin sa sakit ko kaya buong araw ay nasa bahay lang ako. Si Julius na sa ngayon ay tinuturing ko nang pinakaclose ko sa mga katrabaho ko ang naatasang pumalit muna sa akin. Paggising k...

Simula noon, tuwing sabado ay naging national past time namin tatlo ang paglalaro ng taguan at ang pagniniig naman ang naging sa amin ni Sam. Tuwing magkakaraon ng pagkakataon na si Raymond ang taya ay lagi kaming nagpapasarap ni Sam. Akala ko ay hindi kami mahuhuli ni Raymond ngunit mali ako. Isang hapon na nagtaguan kaming tatlo ay nangyari ang hindi ko inaasahan sa aming dalawa ni Raymond. Nagsimulang maging taya si Sam sa araw na iyon sa taguan namin. "Pagbilang kong tatlo nakatago na kayo." Sigaw ni Sam "Isa. Dalawa. Tatlo." Sa pagbilang ni Sam ay agad na kaming nagtago ni Raymond. Dahil atat akong labasan noon ay sinabi ko kay Sam kung saan ako magtatago sabay hipo sa ari nito. Alam na n'ya ang nais kong ipahiwatig kaya dinahan dahan nito ang pagbibilang. Sa cabinet ko ulit sinubukang magtago pero nadatnan ko doon na nagtago si Raymond. "Pasok ka na dito," alok ni Raymond, "dito ka na rin magtago." Alam ni Sam kung saan ...

Dahil matagal-tagal akong nawala ay may double treat ako sa inyo. Ang magkapatid na Samuel at Raymond Mendez. Sana magustuhan ninyo ang aking comeback story. Ang pamilya Mendez ay isa sa mga mayayamang pamilya sa probinsya namin. Pawang mga government officials ang mag-asawang sina Samuel Mendez Sr. na Vice Mayor ng lungsod at si Karen Mendez naman na ay Head ng departamento kung saan nagtatrabaho ang aking inay. Ang mga anak nilang sina Samuel Jr. or Sam, kasing edad ko, at si Raymond, may isang taong mas bata sa amin ni Sam, ay isa sa mga pinakamalapit kong kaibigan, at nung sinabi kong malapit AS IN malapit talaga. Sa pagkakatanda ko ay parehong may hitsura ang dalawa at dahil ata sa kinakain ng mga mayayaman kung kaya't napaka kinis ng mga kutis nito. Medyo moreno si Sam na namana nito sa kanyang ina, habang si Raymond naman ay may pagka mistiso na namana nito sa kanilang ama. 3 years ago ata iyon ng una akong nagkaroon ng karanasan sa kamay ng magkapatid. Naalala ko no...

Ako nga pala si Ralph, 20, ang kwento kong ito ay tunkol sa isang lihim na relasyon ng aking katrabahong si Resty, 23. First job ko ang pagiging call center agent, pagkatapos kong grumaduate ng college sa kurso kong nursing ay naisipan kong magtrabaho bilang call center agent. Kung tutuusin ay may kaya naman ang pamilya namin pero gusto ko lang maexperience ang kumita ng perang pinaghirapan ko. Naging mabait naman sa aking ang kapalaran at sa unang sabak ko pa lamang sa job interview ay natanggap kaagad ako. Pioneering account ang napuntahan ko kung saan ay mabilis kong natutunan ang account at agad ay napromote sa pagiging floor walker. Nung una ay bali-balita sa trabaho kong bading ako sa kadahilanang masyado raw akong malinis at maayos para maging lalake kaya pinaghinalaan nila ako. Sa totoo lang maging ako ay hindi alam kung ano ang gusto ko, kung babae ba talaga o lalake kasi hanggang ngayon ay hindi ko pa nararanasan ang magmahal. Hindi naman sa wala akong hitsura or what s...

'Ilang taon na ba?' tinanong ni Arthur ang sarili habang mabilis na tinahak ang hallway papuntang conference roo. Hingal pa ng nakarating si Arthur sa conference room, inayos ang sarili at ang damit nito. Pinihit ang doorknob at kabadong binuksan ang pintuan ng kwarto na may ngiti sa labi nito. 'It doesn't matter anymore, ang mahalaga ay nandito na s'ya.' Nawala ang ngiti sa labi ni Arthur nang matagpuan n'yang walang katao-tao sa conference room. Napuno ng galit si Arthur at malakas na isinara ang pintuan. Sa isip n'ya ay nilinlang lamang s'ya ng kanyang sekretarya at nagmadaling nagtungo pabalik sa kanyang opisina. Sa galit nito ay hind niya namalayan ang nakasaluboong at nabangga n'ya ito. Hindi na nag-atubili si Arthur na imbis na magsorry ay sandaling tiningnan lang ito at dumiridiret patungo sa papupuntahan. "Akala ko ba may naghihintay sa akin sa conference room?" pasigaw na sinabi ni Arthur, narinig ito ng mga tao na nasa lo...